من به درد گریه و دعوا و نفرین ،می خورم

من به درد نقشهای سرد و غمگین ، می خورم

طعم شیرین حضورت را ،غرورت تلخ کرد

چوب عشقم را اگر چه سخت و سنگین ...می خورم

روی پیشانی نوشتت اسم و فامیل من است

چین به پیشانی بیندازی منم چین می خورم

 وقت دیدار ت تمام مزه ها گم می شود

قهوه ی تلخم بریزی شهد شیرین می خورم

پا ی لبخند و غم و درد و غرورت مانده ام

درد دل کن من به درد سنگ زیرین میخورم

امیر سهرابی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: